Λεφέβρ, Ζιλ Ζοζέφ

(Jules Joseph Lefebvre, Τουρνάν 1836 – Παρίσι 1912). Γάλλος ζωγράφος. Ήταν μαθητής του Λεόν Κονιέ από το 1852 και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών (École des Beaux-Artsτου Παρισιού από το 1853 έως το 1861, οπότε βραβεύτηκε με υποτροφία για σπουδές στη Ρώμη. Εκεί επηρεάστηκε από τον μανιερισμό και ιδιαίτερα από τα έργα του Αντρέα ντελ Σάρτο, τα οποία μιμήθηκε. Το 1866 προσεβλήθη από κατάθλιψη, ως αποτέλεσμα του θανάτου των γονέων του και μιας αδελφής του και της αυστηρής κριτικής την οποία είχε δεχτεί το έργο του Κορνηλία, μητέρα των Γράκχων. Ύστερα από αυτή την εμπειρία εγκατέλειψε την ιστορική ζωγραφική και στράφηκε στην προσωπογραφία και στα γυναικεία γυμνά, για τα οποία έγινε ευρύτερα γνωστός, αν και φιλοτέχνησε και έργα μεγάλης κλίμακας όπως τα Λαίδη Γκοντίβα, Έκπληκτη Άρτεμις κ.ά. Το 1870 έγινε καθηγητής της Ακαδημίας Ζιλιάν στο Παρίσι. Άλλοι γνωστοί πίνακες του είναι οι: Οφηλία, Πανδώρα, Χλόη, Λάουρα κ.ά. Στα γυμνά του, τα οποία επαινέθηκαν θερμά από τους σύγχρονούς του κριτικούς, απέφευγε να εκθέσει τη σύγχρονη κοινωνική εμπειρία της εκπόρνευσης και της προσωπικότητας των μοντέλων του, εστιάζοντας κυρίως στην ευαίσθητη απεικόνιση της γυναικείας ομορφιάς.